Μια φαινομενικά ασήμαντη ενέργεια που υπονομεύει καθοριστικά την επιβίωση μιας επιχείρησης

Η οικονομία της χώρας μας σίγουρα βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση. Ο κάθε επιχειρηματίας βιώνει καθημερινά όλο και πιο έντονα τα προβλήματα που πηγάζουν απ’ αυτήν, με τις όποιες συναισθηματικές, οικονομικές και ψυχολογικές επιπτώσεις της.

Ακούμε συνεχώς γύρω μας επιχειρηματίες να κατηγορούν τρίτους για τα δεινά που τους έχουν βρει. Αποδίδουν την ευθύνη για τα ατελείωτα σταματήματα και εμπόδια που συναντούν στην διοίκηση της επιχείρησής τους στις τράπεζες, στο κράτος, στις κυβερνήσεις, σε πελάτες τους, στη χαμηλή αγοραστική δύναμη του κόσμου, στην τοποθεσία όπου βρίσκεται η επιχείρησή τους, στους υπαλλήλους τους, στους ανταγωνιστές τους, στους συνεργάτες τους, στις συντεχνίες, στα κόμματα, στη γραφειοκρατία και ούτω κάθ’ εξής. Η λίστα μπορεί να μεγαλώσει όσο θέλουμε.

Το ερώτημα εδώ είναι αν αυτή η πρακτική τους κάνει τελικά να νιώσουν καλύτερα. Αν τους ενεργοποιεί κατά κάποιο τρόπο να δραστηριοποιηθούν περισσότερο για να αλλάξουν τα άσχημα πράγματα. Δεν έχει να κάνει με το τι ή το ποιός φταίει αλλά με το τί κάνει ο καθένας μας ώστε να αλλάξει και να αντιμετωπίσει τις δύσκολες αυτές συνθήκες.

Αποδίδοντας την ευθύνη σε κάποιους άλλους παράγοντες όπως κυβέρνηση, οικονομική κρίση κτλ. αυτό που συμβαίνει σε έναν επιχειρηματία είναι ότι αποκτά εσφαλμένα την πεποίθηση ότι αυτές είναι οι αιτίες που τον έχουν φέρει στην δυσμενή κατάσταση που βρίσκεται. Όταν ένας επιχειρηματίας καταλήγει να κατηγορεί τρίτους, αποδυναμώνεται και δεν μπορεί να επεκτείνει περισσότερο την σφαίρα επιρροής του. Καθίσταται ανίσχυρος να ενεργήσει ουσιαστικά και να αλλάξει την ροή των πραγμάτων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ό,τι και να κάνει, όποια ενέργεια ή πλάνο κι αν ακολουθήσει, να μην τα καταφέρνει. Η στάση αυτή αποτελεί μια απαθή αντιμετώπιση της κατάστασης.

Τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει για να αλλάξει την κατάσταση που επικρατεί; Τι είναι αυτό που πρέπει να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά για να ξαναθέσει σε τροχιά επιβίωσης την επιχείρησή του καθώς και την ζωή του;

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα γύρω μας από εταιρείες που συνεχίζουν να ευδοκιμούν και να αναπτύσσονται. Η συνταγή της επιτυχίας έγκειται στο γεγονός ότι έχουν διαφωνήσει με την υπάρχουσα νοοτροπία και έχουν αναλάβει τον πλήρη έλεγχο της παρούσας κατάστασης που εξελίσσεται καθημερινά, δημιουργώντας παράλληλα τις συνθήκες για να δοθούν εποικοδομητικές λύσεις για την επιβίωσή της.

Είναι γεγονός ότι υπάρχουν παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν το εργασιακό μας πεδίο και για τους οποίους δεν μπορούμε να έχουμε έλεγχο. Για παράδειγμα η παγκόσμια οικονομική κρίση. Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί περισσότερο όμως είναι οι παράγοντες στους οποίους μπορούμε να ασκήσουμε ενεργά τον έλεγχό μας. Αυτοί είναι η επιχείρησή μας, το προσωπικό, οι πωλήσεις, το μάρκετινγκ, οι πελάτες, τα οικονομικά και τα υπόλοιπα τμήματά της. Μπορούμε να επηρεάσουμε την ταμειακή μας ρευστότητα. Μπορούμε να αποφασίσουμε ποιους πελάτες θέλουμε να κρατήσουμε και ποιους να στείλουμε στον ανταγωνισμό, καθώς επίσης και το επίπεδο εξυπηρέτησης που τους παρέχουμε. Υπάρχουν πάρα πολλοί τομείς στην επιχείρησή μας που μπορούμε να ελέγξουμε. Ας αναρωτηθεί ο κάθε επιχειρηματίας πριν κατηγορήσει τρίτους, αν τους ελέγχει όπως πρέπει.

Πολλές φορές είναι πιο εύκολο για έναν επιχειρηματία να δικαιολογεί δικές του παραλείψεις ή ζημιογόνες κινήσεις, επιρρίπτοντας την ευθύνη σε άλλους. Ας αναλογιστεί όμως, πώς κάποιες επιχειρήσεις κάτω από τον ίδιο ήλιο, στην ίδια χώρα, στην ίδια πόλη, με την ίδια κυβέρνηση καταφέρνουν όχι μόνο να επιβιώνουν αλλά και να αναπτύσσονται. Κάθε φορά που προσδιορίζει και αποδίδει την αιτιότητα της δικής του δεινής κατάστασης σε κάτι άλλο ξαναγυρνάει στο σημείο μηδέν. Εκεί όπου δεν μπορεί να ελέγξει και πολλά πράγματα γιατί κάτι άλλο ή κάποιος άλλος, πέραν των δικών του δυνάμεων και ελέγχου του, καθορίζει την τύχη του.

Ένα άλλο σημαντικό σημείο που αξίζει να τονίσουμε, είναι ότι πολύ συχνά βλέπουμε επιχειρηματίες να έχουν ήδη προδιαγράψει και αποφασίσει την πορεία της επιχείρησής τους για συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. Για παράδειγμα για τις γιορτές που έρχονται: “Είναι νεκρή περίοδος πριν τις γιορτές”. “Είναι νεκρή περίοδος για την επιχείρησή οι ημέρες των διακοπών.” Και διάφορες άλλες δηλώσεις τέτοιου είδους όπως “Αυτή η περίοδος για την δουλειά μου είναι χαμηλής κερδοφορίας, αν δεν πουλήσω με σημαντική έκπτωση τα προϊόντα μου δεν θα επιβιώσω” κτλ. Και εδώ η λίστα παρόμοιων τοποθετήσεων και αποφάσεων μεγαλώνει όσο θέλουμε.

Ισχυριζόμενος τα παραπάνω και βάζοντας τον εαυτό του και την επιχείρησή του στην διαδικασία να λειτουργεί βάσει των στοιχείων αυτών, δεν κάνει κάποια ουσιαστική κίνηση για να αλλάξει την κατάσταση. Έχει αφήσει την πορεία της επιχείρησης στα ιστορικά στοιχεία και στα δεδομένα του παρελθόντος. Έχει ήδη αποφασίσει πώς θα πάει η επιχείρησή του και δεν κάνει κάτι για να το αλλάξει. Αν πιστεύει κάποιος ότι κάτι δεν θα πάει καλά, βεβαίως και δεν θα πάει. Κι όχι μόνο αυτό αλλά θα βρει και ένα σωρό επιχειρήματα για να το υποστηρίξει και να αποδείξει την στάση του στον οποιονδήποτε δηλώσει το αντίθετο.

Αυτό που πρέπει να απασχολεί έναν επιχειρηματία, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο είναι σε ποιες περιοχές της επιχείρησής του θα πρέπει να ενεργήσει δυναμικά για να αυξήσει τον έλεγχό του και να καταφέρει να επηρεάσει επιβιωτικά την πορεία της. Σε αυτά θα πρέπει να καταναλώνει όλη την σκέψη του, τον χρόνο και την ενέργειά του. Όχι αν ευθύνεται ο οποιοσδήποτε άλλος για τα δεινά στα οποία έχει βρεθεί. Θα πρέπει να συγκεντρωθεί ολοκληρωτικά στο πώς θα αξιοποιήσει πλήρως την λίστα του πελατολογίου του, τους καλούς του πελάτες που τον εμπιστεύονται, τα ικανά άτομα που εργάζονται στην επιχείρησή του, στις προωθητικές ενέργειές του, στις πωλήσεις του. Όχι αν θα πάρει η χώρα την επόμενη δόση και πόσες εταιρείες του κλάδου του έχουν κλείσει ή πρόκειται να κλείσουν. Αυτά συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν είτε κάποιος τα σκέφτεται είτε όχι. Ας ασχοληθεί με αυτά που μπορεί πραγματικά να αλλάξει καταρχήν και μετά ασχολείται και με τα υπόλοιπα.